ناخدای هفت دریا ۱ (گنج ناخدا باراکودا)

اولش ماهی پاک می‌کردم و توی پخت‌وپز و بشوروبسابِ عرشه کمک می‌کردم؛ بدون  اینکه جیکم دربیاید. به‌خاطر همین، آن مردها کم‌کم با من با چیزی توی  مایه‌های «مهربانی» رفتار کردند (البته مهربانی از نوع دزد دریایی‌اش: با  پس‌کله‌ای‌زدن و گوش‌پیچاندن و پس‌گردنی‌های بی‌رحمانه!). کم‌کم قبول کردند  کارهایی یادم بدهند. هیچ‌کس اسم قبلی‌ام را نمی‌دانست. خودم هم آن را یادم  نمی‌آمد. این شد که اسمم را گذاشتند «جرقه» (به‌خاطر موهای قرمزم) و دیگر  نشد راجع‌به این اسم اما و اگر کنم.